អង្គការជនពិការអន្តរជាតិ នៅប្រទេសប៊ែលហ្សិក បានប្រកាសថា ក្នុងអំឡុងតែមួយសប្ដាហ៍ អ្នកទទួលខុសត្រូវ​នៃ​គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ចំនួនបីលើក បានរត់គេចខ្លួន ក្រោយពីបានធ្វើអោយមនុស្ស២នាក់ស្លាប់ និង៦នាក់ផ្សេងទៀត រងរបួស។

មើលមួយភ្លែតដូចការជួបប្រជុំគ្នា ឬជាផ្សារណាត់មួយ ក្នុងផ្លូវបែកជាបួន។ តែមិនមែនទេ ព្រោះអ្នកប្រើប្រាស់យាន្ត
ទាំងអស់នេះ កំពុងតែធ្វើចរាចរណ៍ និងស្វែងរកច្រកចេញ ទៅតាម«សម្មាអាជីវោ» រៀងៗខ្លួនទៅហោង។

គ្រោះថ្នាក់នៅលើទ្រូងផ្លូវ បានបង្កអោយមានជនរងគ្រោះ កាន់តែច្រើនឡើងៗ ហើយវប្បធម៌នៃការរត់គេចខ្លួន របស់​អ្នក​ទទួលខុសត្រូវ ឬអ្នកជាប់ទាក់ទងនឹងគ្រោះថ្នាក់ទាំងនេះ ក៏ចេះតែមានជាប់រហូត។ នេះជាដំណឹង ផ្សាយក្នុងសារពត៌មាន​ជាភាសាអង់គ្លេសមួយ ឈ្មោះ ខេប៊ូឌៀដេលី នៅថ្ងៃទី២២ធ្នូកន្លងមកនេះ។ នៅក្នុងសប្ដាហ៍តែមួយ គ្រោះថ្នាក់ពីរ​បាន​កើត​ឡើងជាបន្តបន្ទាប់។​ ករណីទីមួយ នៅខេត្តរតនាគីរី ធ្វើអោយយុវជនម្នាក់អាយុ១៨ឆ្នាំ ស្ត្រីម្នាក់អាយុ២៧ឆ្នាំស្លាប់ និង​មនុស្ស​ពីរនាក់ទៀត រងរបួសជាទំងន់។ រីឯករណីមួយទៀត នៅភ្នំពេញជិតគេហដ្ឋានលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី រថយន្តឡង់រ៉ូវ័រ​មួយបាន​ប៉ះជាមួយនឹង រថអូស ទុកទុក បណ្ដាលអោយមនុស្ស៤នាក់រងរបួស។

នៅគ្រប់ករណី អ្នកទទួលខុសត្រូវបានរត់គេចខ្លួនបាត់ស្រមោល ដោយក្នុងនោះមានម្នាក់ ជានាយកងលត់អគ្គិភ័យ​ប្រចាំ​ខេត្តរតនគីរីផង។ អ្នកទទួលខុសត្រូវទាំងនោះមួយចំនួន បានបើករថយន្តក្នុងហេតុការណ៍នោះ ដើម្បីរត់គេច ខ្លះទៀត​ទុក​រថយន្តចោល ហើយបានរត់គេចខ្លួនដោយថ្មើរជើង។

លោកអៀ ចរិយ៉ា មន្ត្រីទទួលខុសត្រូវនៃកម្មវិធីសុវត្ថិភាពទ្រូងផ្លូវ របស់អង្គការជនពិការអន្តជាតិ នៃប្រទេស​ប៊ែលហ្សិក បានអោយដឹងថា គ្រោះថ្នាក់ជាបន្តបន្ទាប់ បង្កឡើងដោយជនបង្កដែលគេចខ្លួនបាត់នោះ នៅឆ្នាំ២០១១ បានបង្ហាញតួ​លេខមានប្រមាណជា ១៩%នៃគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ទាំងអស់ - ២៥% មានគ្រោះថ្នាក់ដល់បាត់បង់ជីវិត។ តួលេខបាន​បញ្ជាក់អោយដឹង ពីក្នុងនោះថែមទៀតថា ជនបង្កដែលបានគេចខ្លួនបាត់ មាន ៥៤% ជាអ្នកបើកម៉ូតូ - ២១% ជាអ្នក​បើក​រថយន្ដ និង១៣% ជាអ្នកបើករថយន្ដដឹកទំនិញ។

មន្ត្រីអង្គការអន្តរជាតិរូបនេះ បានថ្លែងប្រាប់ទៀតថា បើទោះជាមាត្រាទី៨០ ៨១ និង៨២ នៃច្បាប់ចរាចរណ៍ បានដាក់​ទោសដល់ជនបង្កណាក៏ដោយ ដែលបានរត់គេចខ្លួនចេញ ពីទីកើតហេតុមានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នោះ នឹងត្រូវមាន​ទោសជាប់ពន្ធនាគារ រហូតដល់ ៣ឆ្នាំក៏ដោយ ក៏ការដាក់ទោសទណ្ឌរបៀបនេះ កម្រត្រូវបានអ្នកអនុវត្តន៍ច្បាប់ យកមក​ប្រើប្រាស់ដាក់ទៅលើជនប្រព្រឹត្តិកំហុសណាស់។ លោកពន្យល់ថា «យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវដឹងថា អ្នកទទួលខុសត្រូវ ក្នុងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ដែលបានរត់គេចខ្លួន នឹងត្រូវទទួលទោសយ៉ាងពិតប្រាកដ និងធ្ងន់ធ្ងរ»។

លោកគិតថា វប្បធម៌នៃការរត់គេចខ្លួន បានចេញមកពី ជនបង្កចេះតែមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចថា នឹងជួបបញ្ហាខ្លាំងនៅ​ពេលខ្លួន​គេនៅប្រឈម នឹងកន្លែងកើតហេតុ។ «នៅពេលយើងសួរថា ហេតុអីបានជារត់គេចយករួចខ្លួន ពួកគាត់​ឆ្លើយ​មកវិញថា មកពីពួកគាត់ភ័យ ក្រែងលោជនរងគ្រោះស្លាប់ ហើយពួកគាត់បានបារម្ភនឹងសន្តិសុខផ្ទាល់ខ្លួន» លោកបាន​បញ្ចប់សេចក្ដីថ្លែងរបស់លោកយ៉ាងដូច្នេះ​ ដោយលើកយកឧទាហរណ៍ខ្លះ ដែលធ្លាប់កើតរួចមកហើយ យកមកបញ្ជាក់​ដូចជា ហ្វូងមហាជនអាចប្រមូលគ្នាមកចោមរោម ក្នុងពេលមានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នោះ ហើយអាចនឹងព្រួតគ្នាវាយ​ជន​បង្ករហូតដល់ស្លាប់ក៏មានដែរ។

បើគ្រោះថ្នាក់នៅលើទ្រូងផ្លូវ​ ចេះតែកើតមានមិនចេះចប់ មិនចេះធូរស្រាល និងគួរអោយខ្លាចព្រឺព្រួចយ៉ាងនេះ តើគេ​គួរ​បណ្ដោយអោយបញ្ហានេះ នៅមានរហូតក្លាយទៅជាវប្បធម៌ នៃការមិនស្គាល់ច្បាប់ទម្លាប់បែបនេះ ឬយ៉ាងណា? រីឯការ​ទទួលខុសត្រូវ របស់អាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ចខាងផ្នែកចរាចរណ៍ គួរតែនៅធ្វើ«មិនដឹងមិនលឺ» ជារៀងរហូតទៅឬដូចម្តេច?

ទាក់ទងនឹងបញ្ហាចរាចរណ៍នៅលើទ្រូងផ្លូវនេះ សូមអានអត្ថបទវិភាគមួយ (សូមចុចលើនេះ) របស់មនោរម្យព័ងអាំងហ្វូ ដែលគ្រាន់​ជា​ទស្សនទាន ជម្រាបជូនពីមូលហេតុដែលធ្វើអោយស្ទះចរាចរណ៍ ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ៕

-------------------------------------------------
ដោយ ៖ កេសរកូល - ភ្នំពេញ ថ្ងៃទី២៨ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១២
រក្សាសិទ្ធគ្រប់យ៉ាងដោយ៖ មនោរម្យព័ងអាំងហ្វូ